علی مرادی - دانشیار گروه جامعه شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلام آبادغرب، اسلام آباد غرب، ایران
محسن صفاریان - مربی گروه جامعه شناسی دانشگاه پیام نور مرکز کرمانشاه، کرمانشاه، ایران

پژوهش حاضر با هدف مطالعه رابطه بین سرمایه اجتماعی و امید به آینده با بی تفاوتی جوانان در شهر کرمانشاه انجام گرفته است. متناسب با پارادایم نظری غالب بر پژوهش، از روش همبستگی و ابزار پرسشنامه برای مطالعه بهره گرفته شد. جامعه آماری جوانان ۲۰ تا ۳۰ ساله شهر کرمانشاه هستند که در زمان پژوهش (سال ۱۳۹۷)، تعداد آن ­ها برابر با ۴۲۰۱۷ نفر بود. با توجه به حجم جامعه آماری، ۴۰۰ نفر به عنوان نمونه مورد مطالعه قرار گرفتند. آزمون های آماری همبستگی پیرسون، تی و تحلیل واریانس برای بررسی فرضیه ها و برای سنجش مدل پژوهش رگرسیون چندمتغیره و تحلیل مسیر به کار گرفته شد. یافته های نشان داد بین متغیرهای مستقلی مانند سرمایه اجتماعی، امید به آینده، میزان درآمد و نوع منزل مسکونی بر متغیر وابسته (بی تفاوتی اجتماعی) تاثیر معنادار دارند. یافته های حاصل از رگرسیون چندمتغیره نشان داد متغیرهای سرمایه اجتماعی و امید به آینده توانستند در مجموع، ۲۳ درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین و پیش بینی کنند. می توان استنباط کرد با افزایش سرمایه اجتماعی و امید به آینده، میزان بی تفاوتی اجتماعی جوانان کاهش خواهد یافت. به عبارتی، دیگر آسیب های اجتماعی کاهش خواهد یافت و به طور طبیعی همبستگی افراد افزایش و بی تفاوتی کاهش خواهد یافت. بنابراین، دو متغیر یادشده می توانند تاثیر بازدارندگی بر بی تفاوتی اجتماعی داشته باشد.

امید به آینده, بی تفاوتی اجتماعی, سرمایه اجتماعی