حسین نصراللهی - دانشجوی ارشد فلسفه علم، دانشگاه امیرکبیر
مرتضی صداقت آهنگری حسین زاده - استادیار گروه مدیریت، علم و فناوری، دانشگاه امیرکبیر

در نظریه ارجاع سول کریپکی حداقل سه مشکل وجود دارد؛ ۱. ارجاع دهی متفاوت اسامی خاص در جهان های ممکن مختلف؛ ۲. تغییر مرجع؛ و ۳. خطاناپذیری ارجاعی ترم های نظری. در این مقاله ابتدا این سه مشکل را طرح می کنیم سپس بیان می کنیم که چگونه خود کریپکی با توسل به مفهوم «کاربست» مشکل اول را حل کرده است و پس از آن چگونگی حل شدن مشکل دوم و سوم را با استفاده از همین روش توضیح می دهیم. علاوه بر این در قسمتی از مقاله به تز مثلث بندی دیویدسون رجوع می کنیم و از طریق آن نشان می دهیم که وجود جامعه زبانی برای تعین مرجع لازم است

کاربست, نظریه ارجاع کریپکی, جهان های ممکن, مثلث بندی, نشان گر صلب, ترم های نظری, نام گذاری اولیه