محمود آروین - دانشجوی دکتری، دانشگاه تهران، تهران، ایران
امین فرجی - استادیار، پردیس فارابی دانشگاه تهران، قم، ایران
شهرام بذرافکن - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

سرمایه اجتماعی زمانی که به عنوان شبکه های اجتماعی متشکل از افراد و سازمان ها دیده می شود، می تواند در پیشگیری و آماده سازی جامعه در برابر کاهش آثار مخاطرات مفید واقع شود. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی و مدیریت ریسک زلزله با تاکید بر تاب­آوری است. تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی - همبستگی است. به منظور گردآوری داده­های مورد نیاز پژوهش از دو شیوه تحلیل اسنادی و نیز پیمایش میدانی بهره گرفته شد. جامعه آماری پژوهش ساکنان منطقه ۹ شهر تهران شامل ۱۵۸۴۲۵ نفر بود که براساس فرمول کوکران نمونه ای به حجم ۳۸۴ نفر انتخاب شد. براساس نتایج مطالعات اسنادی، شاخص های پژوهش در بخش سرمایه اجتماعی شامل مشارکت، اعتماد، همبستگی و انسجام اجتماعی، احساس اثرگذاری و کارایی و حمایت اجتماعی، و در بخش مدیریت ریسک زلزله شامل آگاهی، دانش، مهارت و نگرش می شوند که با به کارگیری آزمونهای تی تک نمونه ای، همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد وضعیت شاخص های سرمایه اجتماعی و مدیریت ریسک زلزله در شرایط به نسبت مناسبی قرار دارد. شاخص های سرمایه اجتماعی نه تنها با شاخص های مدیریت ریسک زلزله رابطه معناداری دارد، بلکه بر مدیریت ریسک زلزله در منطقه ۹ شهر تهران تاثیر معناداری دارند.

تاب آوری, سرمایه اجتماعی, مدیریت ریسک