علی محقر - دانشیار مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران
محمدرضا مهرگان - استاد مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران
عادل آذر - استاد مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
ناصر مطهری فریمانی - استادیار مدیریت، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران

پروژه های عمرانی مهم ترین وسیله برای گسترش ظرفیت های زیربنایی هر کشور محسوب می شوند؛ بنابراین، در انتخاب آنها باید به­طور همزمان به نکات مختلف توجه کرد. در این مقاله سعی شده است برای انتخاب پروژه ها در بخش عمومی کشور، یک مدل تصمیم گیری چند معیاره ارائه شود. در این راستا از مدل برنامه ریزی خطی استفاده شده است. در تلاش برای ساخت مدل، ابتدا معیارهای تصمیم گیرندگان با روش دلفی شناسایی و پس از ترکیب مفهومی بازنگری شد. در ادامه، مدلی با نگاه برنامه ریزی خطی، آرمانی و عدد صحیح مختلط ساخته شد. مدل، پس از ساخت با داده های مربوط به لایحه بودجه کشور آزمایش شد. در پایان، نتایج آن را تحلیل و چندین­بار مدل را بازنگری کردیم. نتایج اجرای مدل، اعتبار آن را تایید کرد. این نوع مدل به­عنوان سیستم های پشتیبان تصمیم گیری برای انتخاب پروژه ها در بخش عمومی استفاده می­شود.

انتخاب پروژه, بخش عمومی, برنامه ریزی آرمانی, برنامه ریزی خطی