سیدمحمدرضا حسینی - استادیار گروه تاریخ تشیع دانشگاه پیام نور

در این مقاله بر آنیم که به بررسی ایمان از دیدگاه مرجئه که مهم ترین ممیزه این فرقه از سایر فرقه ها و نیز از مباحث محوری و نقطه مشترک شعب مرجئه به شمار می رود با استفاده از آیات قرآن و روایات ائمه معصومین(ع) بپردازیم. بی تردید مرجئه در برابر خوارج شکل گرفتند و بر این باور بودند که نباید هرگز درباره عثمان و علی (ع) قضاوت کرد! بلکه بایدکار آنان را به خدا وانهاد. آنها معتقد بودند که نام خود را از الفاظ آیات شریفه گرفته اند. عقاید مرجئه در باب ایمان عبارتند از: ۱. مومن بودن تنها اعتراف به شهادتین است؛ ۲. تفکیک میان اسلام و ایمان مفهومی ندارد؛ ۳. انجام دادن گناهان کبیره در ایمان تاثیری ندارد؛ ۴. میان ایمان و عمل هیچ گونه ارتباطی وجود ندارد و حتی کارهای ناشایست انسان تاثیری بر ایمان او نمیگذارد. آنها با این افکار، جریان فکری جامعه را تحت تاثیر خود قرار دادند و از مسیر نقشه راهی که پیامبر اسلام (ص) برای سعادت دنیا و آخرت بشریت ترسیم فرموده بودند، به انحراف کشاندند. در این مقاله عقاید جریان فکری مزبور نقد و بررسی می شود و اثبات خواهد شد که امامیه بر این باور است که: ایمان اقرار زبانی و یقین قلبی است و در رتبه بعد از اسلام قرار دارد. گناهان کبیره در ایمان انسان تاثیر مستقیم دارد و روابط میان ایمان و عمل انکار ناپذیرند.

اسلام و عمل, ایمان, شیعه, مرجئه, نقد