ابوالفضل محمودی - دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، گروه ادیان و عرفان، تهران، ایران
محسن شرفایی - دانشجوی دکتری ادیان و عرفان دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران، پژوهشگر بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس رضوی

نوشتار حاضر به بررسی مفاهیم بنیادین اسطوره های مربوط به آفرینش عالم در یکی از دوره های مهم تفکر حکمای هند، یعنی دوره اوپنیشدی می پردازد، و در آن مهم ترین متن این دوره، یعنی اوپنیشدها (۸۰۰ تا ۵۰۰ ق.م) مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به پیشینه مباحث کیهان زایی در دوره های قبل، یعنی از دوره وداها تا براهمنه ها، می توان گفت بن مایه مطالب اوپنیشدها در این زمینه قبلا در خود وداها وجود داشته است. اما در متون اوپنیشدی اندیشه هایی چون توحید، وحدت وجود و صدور کثرت از وحدت به صراحت آمده است و از برهمن و آتمن سخن گفته شده که هم علت خلق کیهان اند و هم با آن یکی هستند. از طرف دیگر، برهمن و آتمن نیز با یکدیگر یکسان انگاشته شده اند که در این صورت نیز علت خلقت اند.

آتمن, اسطوره, اوپنیشدها, برهمن, کیهان زایی