وحید مقیمی - دانشجوی دکتری مهندسی عمران، واحد لارستان، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران
محمد کارکن - گروه مهندسی عمران، واحد لارستان، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران
بهزاد افتخار - گروه مهندسی عمران، واحد لارستان، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران

در این پژوهش مدلسازی و بهینه سازی روش های مقاوم سازی سازه های اسکلت فلزی مورد مطالعه قرار گرفت. جهت مدلسازی از نرم افزار آباکوس استفاده شد. با تغییرات در ابعاد هندسی به بررسی ظرفیت نهایی کمانشی ستون فلزی پرداخته شد. بر اساس نتایج تغییرات ظرفیت کمانشی ستون مقاوم سازی شده با ژاکت بتنی در برابر تغییرات ابعاد ستون در مود اول مشاهده گردید که با افزایش ابعاد ستون ورق باکس فولادی مقدار ظرفیت کمانشی در مود اول از ابعاد ۲۰ تا ۴۰ سانتی متر روندی صعودی داشته و از ۷۷.۲ تن به ۵۳۲.۲ تن رسید که رشدی برابر با ۶.۹ برابر بوده است. در ادامه با افزایش بعد به ۵۰ سانتی متر ظرفیت کمانشی کاهش یافته و از ۵۳۲ تن به ۴۰۳ تن رسیده است که کاهشی برابر با ۲۴.۱ % می باشد. همچنین، بر اساس نتایج تغییرات ظرفیت کمانشی ستون مقاوم سازی شده با ژاکت بتنی در برابر تغییرات ابعاد ستون در مود اول مشاهده شده است که با افزایش ابعاد ستون ورق باکس فولادی مقدار ظرفیت کمانشی در مود اول از ابعاد ۲۰ تا ۴۰ سانتی متر روندی صعودی داشته و از ۸۰.۰۲ تن به ۵۴۷ تن رسیده است که رشدی برابر با ۶.۸ برابر بوده است. در ادامه با افزایش بعد به ۵۰ سانتی متر ظرفیت کمانشی کاهش یافته و از ۵۴۷ تن به ۴۱۶.۱ تن رسیده است که کاهشی برابر با ۲۳.۹ % می باشد. در ادامه، بر اساس نتایج تغییرات ظرفیت کمانشی ستون مقاوم سازی شده با ژاکت بتنی در برابر تغییرات ابعاد ستون در مود سوم مشاهده گردید که با افزایش ابعاد ستون باکس فولادی مقدار ظرفیت کمانشی در مود سوم روندی کاملا Q صعودی داشته ، است. با افزایش بعد ستون از ۲۰ سانتی متر به ۳۰ سانتی متر، ۴۰ سانتی متر و ۵۰ سانتی متر، ظرفیت کمانشی به ترتیب ۱.۸۴ ۳.۰۴ و ۴.۷۴ برابر شده است.

مدلسازی، بهینه سازی، مقاوم سازی، سازه، اسکلت فلزی