نگینه بخشی گمچی - آموزگار ابتدایی، کارشناسی جغرافیای طبیعی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
فهیمه بشیری شندی - آموزگار ابتدایی، کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه پیام نور، واحد ارومیه، ارومیه، ایران.

آموزگار از هنگامی که وارد کلاس می شود تا هنگامی که زمان اختصاص داده شده به تدریس پایان می یابد به طور دایم با دانش آموزان در ارتباط است . ارتباطی که معلم با دانش آموزان برقرار می کند در خصوص مطالب تدریس شده و مطالب و مواد غیر درسی است که نحوه و کیفیت هر دو می تواند بر یکدیگر تاثیر بگذارد. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی نقش روابط معلم - دانش آموز با پرخاشگری دانش آموزان بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان پایه ششم بخش نازلو ارمیه بودند. از میان آنان ۳۲۷ نفر به عنوان نمونه آماری و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه های استاندارد روابط معلم و دانش آموز مورای و زوویچ (۲۰۱۰) و پرخاشگری باس و پری (۱۹۹۲) استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که بین روابط -معلم دانش آموز با پرخاشگری رابطه وجود دارد و مولفه های ارتباط، خود بیگانگی و حمایت به طور منفی و معنی دار قابلیت پیش بینی پرخاشگری را دارند. بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که هر اندازه روابط معلم دانش آموز در مدارس بهتر باشد، پرخاشگری دانش آموزان کاهش می یابد.

روابط معلم دانش آموز، پرخاشگری ، دانش آموزان، ارومیه - نازلو.