فرزانه صادقی خلیل آبادی - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد واحد سیرجان
جعفر پویامنش - دکتری روانشناسی بالینی،استادیار،دانشگاه آزاد واحد سیرجان

هدف این پژوهش بررسی گروه درمانی بر امید به زندگی افراد مبتلا به سرطان تحت شیمی درمانی بوده است که جامعه آماری شامل بیماران سرطانی بخش انکولوژی بیمارستان باهنر کرمان در تابستان ۹۴ بوده است روش پژوهش نیمه آزمایشی بوده است روش نمونه گیری به صورت نمونه گیری در دسترس و حجم نمونه ۳۰ نفر که شامل ۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه گواه بوده اند .ابزار اندازه گیری پرسشنامه امید به زندگی میلر با رویکر شناخت درمانی بوده است تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی صورت گرفته است در سطح توصیفی درصد ،میانگین ،فراوانی و انحراف معیار استفاده شده است و در سطح آمار استنباطی از کوواریانس برای مقایسه گروه ها استفاده شده است .نتایج پژوهش نشان داده است :گروه درمانی بر امید به زنگی افراد مبتلا به سرطان تاثیرداشت و بین امید به زندگی افراد مبتلا به سرطان تفاوت معنی داری وجود دارد.

گروه درمانی ،امید به زندگی ،بیماران سرطانی ،شیمی درمانی