ابوالقاسم بشیری - گروه روانشناسی موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی
محمدرضا بنیانی - دانش آموخته موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش جنسی مبتنی بر آموزه های اسلامی بر رضایت زناشویی زوجین انجام گرفت. این پژوهش از نوع نیمه تجربی و به شیوه پیش آزمون - پس آزمون انجام شده و کلیه زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره ماوا در شهر قم، جامعه پژوهش هستند. از این میان گروه نمونه، ۱۴ زوج به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و گواه قرار داده شدند. ابزار آموزشی، بسته آموزش جنسی بنیانی و همکاران (۱۳۹۸) و ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (۱۹۹۸) است. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS.۱۹ و با روش تحلیل کواریانس، تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان می دهد میانگین نمرات رضایت زناشویی آزمودنی­های مرد گروه آزمایش، پیش از اجرای بسته آموزش جنسی ۲۸/۲۳۱ و پس از اجرای بسته آموزشی به ۱۴/۲۵۷ افزایش یافته است. در حالی که میانگین نمرات رضایت زناشویی آزمودنی­های مرد گروه کنترل، پیش از اجرای بسته آموزش جنسی ۲۸/۲۳۴ و پس از اجرای بسته آموزشی ۵۷/۲۳۳ است، که تقریبا تغییری نداشته است. میانگین نمرات رضایت زناشویی آزمودنی­های زن گروه آزمایش، پیش از اجرای بسته آموزش جنسی ۴۲/۲۳۵ و پس از اجرای بسته آموزشی به ۴۲/۲۵۶ افزایش داشته است. میانگین نمرات رضایت زناشویی آزمودنی­های زن گروه کنترل، پیش از اجرای بسته آموزشی، ۲۸/۲۳۸ و پس از اجرای بسته آموزشی ۲۸/۲۳۶ است که تقریبا تغییر نداشته است. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که آموزش جنسی مبتنی بر آموزه های اسلامی، رضایت زناشویی مردان (۰۴۱/۹ F= و ۰۰۴/۰ P=) و رضایت زناشویی زنان (۹۸۶/۱۸ F= و ۰۰۱/۰P=) را به طور معناداری افزایش داده است.

بسته آموزش جنسی, سلامت جنسی, رضایت جنسی, آموزش جنسی