مقایسه ارزش غذایی و ترکیبات آنتیاکسیدانی میوه برخی از ژنوتیپهای کدو زمستانه تولید شده در مناطق مختلف استان گیلان

ارزش غذایی و ترکیبات آنتی اکسیدانی میوه ژنوتیپ های کدو که در مناطق مختلف کشت می شوند، با یکدیگر متفاوت می باشد. در این پژوهش، میوه چهار ژنوتیپ مهم کدوی زمستانه (کدوی آستانه اشرفیه، لنگرود، ضیابر و تالش) که در مناطق مختلف استان گیلان کشت و کار میشوند، بررسی شد. خصوصیاتی چون میزان مواد جامد محلول، ماده خشک، فنل کل، فلاونوئید کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل گوشت میوهها در زمان رسیدن میوهها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که میزان مواد جامد محلول و ماده خشک میوه ژنوتیپ ضیابر بالاترین میزان و کمترین آنها مربوط به ژنوتیپ تالش بوده است. ظرفیت آنتی اکسیدانی کل میوه ژنوتیپ های ضیابر نیز به طور معنیداری بالاتر از سایر ژنوتیپها بوده است، که رابطه مثبتی با میزان فنل کل و فلاونوئید کل نشان داد. بیشترین میزان فلاونوئید و فنل کل نیز در ژنوتیپ ضیابر و کمترین میزان آن در ژنوتیپ تالش مشاهده شد. بنابراین، بالا بودن ترکیبات آنتی اکسیدانی و ارزش غذایی برخی از ژنوتی پهای کدوی زمستانه می تواند در معرفی ژنوتیپ برتر برای برنامه اصلاحی استفاده شود.

Keywords:

کدو , ظرفیت آنتی اکسیدانی , ارزش غذایی و فلاونوئید کل