حسین مرادی - گروه باغبانی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
علی قنبری - گروه باغبانی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
علی دهستانی کلاگر - گروه مهندسی ژنتیک پژوهشکده برنج و مرکبات

در این تحقیق دو رقم سیر با نامهای سیر صورتی و سیر منطقه اتو هرکدام در سه تراکم کشت ( 25×8 و 12×25 و 16×25 سانتی متر) بعد از جداکردن حبه سیر و ضدعفونی بوسیله ویتاواکس و لیندن در قالب آزمایش فاکتوریل با طرح بلوک کامل تصادفی در کرتهای به ابعاد 2×5 متر با سه تکرار مجموعا هجده کرت کشت گردیدند. از شش صفت اندازهگیری شده، صفات تاریخ سبزشدن، ارتفاع بوته و تعداد حبه در هر پیاز بین دو رقم اختلاف معنیدار نبود اما سیر اتو علاوه بر اینکه تولید سیرچههای هوائی نمود و با افزایش تراکم از مقدار آن کاسته شد همچنین به علت مطلوبیت شرایط محیطی اتو و گزینش و کاشت متعدد سالانه در آن منطقه کلون ب هدست آمده در تراکم 12×25 دارای حداکثر میزان عملکرد به مقدار 14/54 تن در هکتار و حداکثر مقدار آلیسین در سیر خشک با روش استخراجی خشک کردن در سرما 1/815 درصد مشخص گردید. (همچنین تراکم 25×16 از لحاظ مقدار آلیسین با تراکم 25×12 اختلاف معنیداری نداشت).

سیر، منطقه اتو، آلیسین، مازندران، سیرچه هوایی