علیرضا زمزم - استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه شهید باهنر کرمان

توزیع و تمرکز قدرت، از مفاهیم نظری و کاربردی با سابقهای دیرین در حوزه فکری یونان و غرب هستند که مبانی و پیشفرضهای خاص خود را دارند. چگونگی کاربست قدرت و ساختار آن از دیدگاه فقهای معاصر، از مسائل مهم است. در این خصوص پرسش اصلی این است که: در نگاه فقهای معاصر، ساخت قدرت از نظر توزیع و تمرکز چگونه به رسمیت شناخته شده است؟ از این دیدگاه هیچکدام از توزیع یا تمرکز قدرت ارزش درونذاتی و ماهوی ندارند و در ارتباط با اقتضائات زمانی و مکانی تعریف میشوند. این مقاله درصدد اثبات همین دیدگاه است و برای رسیدن به این هدف، از شیوه انتقادی و تحلیلی استفاده میکند. اثبات این گزاره که از دیدگاه فقهای اسلامی معاصر، فلسفه توزیع و تمرکز قدرت با آنچه در غرب به رسمیت شناخته شده، تفاوت ماهوی دارد، مهمترین دستاورد مقاله به شمار میآید.

توزیع قدرت, تمرکز قدرت, امام خمینی, جوادی آملی, مصباح یزدی, منتظری