مرجان نوری - هیات علمی گروه جامعه شناسی ، واحد ازادشهر، دانشگاه آزاد اسلامی ، آزادشهر، ایران.(نویسنده مسئول)

امروزه فرآیند توسعه و بالاخص توسعه پایدار مهم ترین دغدغه و نگرانی مسئولان اکثر کشورها به خصوص کشورهای درحال توسعه قلمداد می گردد و بیش ازهمیشه باور بر این است که باید مردم را ورای قومیت، نژاد، مذهب و جنسیت، مهم ترین سرمایه هرکشورو ذی نفعان وعاملان حقیقی توسعه درنظرگرفت.این امر به نوبه خود مستلزم به کارگیری استعدادها وتوانمندی های انسانی ازیک سوو مشارکت فعالانه و مستمر افراد جامعه در مراحل مختلف توسعه، از سوی دیگر است.از این منظر واژه مشارکت با طرح مقوله توسعه از دهه ۱۹۴۰ میلادی مطرح و ازاواخر دهه ۱۹۵۰ میلادی به منزله مفهومی مهم در مباحث توسعه اقتصادی دنبال شده و بالاخره در دهه ۱۹۷۰ میلادی با شکل گیری واژه توسعه پایدارمفهوم وسیعی به خود گرفت، به طوری که مشارکت را وسیله توسعه به شمار آوردند. حال باید دید میزان مشارکت زنان در کشور ایران به چه چیزهایی بستگی دارد؟ ایا راهکارهایی برای بهبود افزایش ان وجود دارد ؟ مطابق سرشماری سال ۱۳۹۵در ایران زنان به منزله نیمی از جمعیت، فقط ۱۹/۱۷ درصد از شاغلان محسوب می شوند و هم چنان منبع بکر توسعه تلقی می شوند.

مشارکت, زنان, اجتماعی, مشاغل, استان گلستان