صیاد شیخی ئیلانلو - گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران

موفقیت باززایی درخت می­ تواند تحت تاثیر رقابت یا عوامل دیگر گیاهان همسایه قرار گیرد. یک مدرک جدید وجود دارد که نشان ­دهنده­ اثر علف خواران بزرگ بر گیاهان است. علف ­ها با جوانه ­های درختان به وسیله­ کاهش مکان­ هایی برای باززایی، محدود کردن نرخ رشد و بقای زیستی دانه­ ها رقابت می ­کنند. به دلیل خاصیت بافت مریستم ­ها، علف­ ها به خوبی در برابر از بین رفتن مکرر برگ ­ها مقاومت می­ کنند و دانه­ های تعدادی از گونه ­ها اغلب به واسطه­ روده­ حیوانات پراکنده می ­شود. در محیط ­های جنگلی علف­ ها کوتاه نیستند و آن­ها معمولا در نتیجه­ فشار علف خواری آهو افزایش می ­یابند. در آمریکای شرقی نتایح سرشاخه­ خواری آهوی دم ­سفید باعث افزایش و ماندگاری علف­ ها و سرخس ­های بدطعم می­ شود، که این هم به تجدید نسل تعدادی از گونه ­های درختی پهن برگ منتهی می­ شود. علف ­ها و دیگر گیاهان می ­توانند از استقرار درختان حتی هنگامی ­که جمعیت آهو کاهش می ­یابد، جلوگیری کنند . به دنبال رقابت، دانه ­های درختان می ­توانند خودشان را با موفقیت در چمنزارها استقرار دهند و تعدادی از مکانیسم ­ها این اتفاق را ممکن می­سازد. علفخواری سایه ­اندازی را کاهش می ­دهد و فشار لگدزدن می ­تواند ریشه یا ساقه ­های زیرزمینی مناسب درختان را از بین ببرد.

علفخواری, پستانداران, جنگل, پوشش گیاهی, حفاظت