آلودگی صوتی یکی از مهمترین موارد آلودگی محیط زیست است که در محدوده شهری باعث آزار انسان ها می شود. متاسفانه امروزه آلودگی صوتی بدلیل غیر قابل رویت بودن خطرات و اثرات بهداشتی، در اولویت پائین تری نسبت به سایر آلودگی ها قرار گرفته است، اما این عدم توجه نباید دلیلی بر اهمیت کم آن تلقی شود و باید میزان تراز صوتی زیست محیطی به عنوان یکی از شاخصهای مهم در برنامه‎ریزی و طراحی محیط های شهری منظور گردد. هدف اصلی این پژوهش، اولویت بندی روش های کنترل آلودگی صوتی در محیط های زیست شهری آستارا و ارائه راهکارهای اجرایی منتخب برای کنترل و کاهش آن می باشد. در این تحقیق جهت سناریو سازی، تعیین استراتژی و ارائه راهکار نهایی از مدل های تحلیل شبکه ای (ANP) و و روش بهینه سازی چند معیاره و حل سازشی (Vikor) به صورت تلفیقی استفاده شده است. روش های ANP و Vikor به علت سهولت انجام عملیات و سرعت عمل بالا و دقت عمل زیاد به طور گسترده قابلیت بکارگیری در برنامه ریزی های زیست محیطی و مسائل مهندسی را دارا می باشند. نتایج حاصل از مدل های ANP و Vikor نشان داد که گزینه رشد فرهنگی در مدیریت کاهش آلودگی صوتی به ترتیب با امتیازهای ۴۴۶/۰ و ۳۰۰/۰دارای بیشترین مطلوبیت و گزینه ایجاد کارگروه بهداشت و محیط زیست با امتیازهای ۰۹۳/۰ و ۱۳۰/۰ دارای کمترین مطلوبیت می باشد. در پایان با توجه به نتایج حاصل از مدل های  ANPو Vikor، راهکارهای مهندسی و مدیریتی کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت ارائه گردید که عایق بندی و آکوستیک کردن ساختمان های شهری، معاینه فنی وسایط نقلیه، مکان یابی و جانمایی صحیح کاربری ها از جمله این راهکارهای می باشد.

آلودگی صوتی, محیط های زیست شهری, ANP, Vikor, آستارا