عباس عباس پور

جذب و بکارگماری منابع انسانی با الهام از رویکرد راهبردی نه تنها از معیارهای ویژه ای پیروی می کند بلکه در اغلب سازمانهای تحول گرا به مثابه ستون اصلی نظام مدیریت منابع انسانی راهبردی به حساب می آید. این فرآیند بین کارکنان و استلزامات راهبردی سازمان تناسب بهینه ای ایجاد می کند. چنانچه سازمانی از مزیت رقابتی جذب و بکارگماری منابع انسانی اثربخش و واجد صلاحیت برخوردار باشد و از استاندارد مشخصی تبعیت نماید ، تلاش می کند علاوه بر مطالعه ماهیت و ویژگیهای مورد نیاز هر شغل به گردآوری و گزارش اطلاعات کافی در مورد آنها بپردازد و به رفع نارسائیها و کاستی هایی که در کیفیت زندگی کاری کارکنان به وجود می آید ، توجه کند. همچنین ، برنامه ریزی دقیق و عمیقی درباره نحوه ورود و خروج منابع انسانی ارائه می دهد ؛ و از طریق فرآیند کارمندیابی شرایط لازم برای ایجاد بهبود در نحوه ورود کارجویان بالقوه را مهیا ساخته و تدابیر لازم برای انتخاب بهترین کارکنان را با تفکر و بینش راهبردی فراهم می سازد. در این مقاله تلاش می شود با رویکردی نظام گرا و راهبردی به مولفه های اساسی جذب و بکارگماری که دامنه ای از استانداردها و تجربیات جهانی و داخلی تا توضیحات تفصیلی و گامهای رویه ای را در بر می گیرد ، پرداخته شود و با درک وضعیت کنونی آن در سازمان های ایرانی تاملی بر برخی کاستی ها و مشکلات در نظرگرفته شود.

جذب و بکارگماری منابع انسانی, رویکرد راهبردی, برنامه ریزی راهبردی منابع انسانی, مشاغل راهبردی