کاربرد خویشکاری های مذهبی به عنوان نیروهای یاریگر در داستان مهر و ماه
عنوان مقاله: کاربرد خویشکاری های مذهبی به عنوان نیروهای یاریگر در داستان مهر و ماه
شناسه ملی مقاله: JR_RPRAZI-1-1_004
منتشر شده در در سال 1391
شناسه ملی مقاله: JR_RPRAZI-1-1_004
منتشر شده در در سال 1391
مشخصات نویسندگان مقاله:
خلاصه مقاله:
چکیده: داستان مهر و ماه یکی از قصههای ادبیات عامیانه فارسی است که به دو صورت نظم و نثر باقی ماندهاست. جمالی دهلوی و حسینی شیرازی دو روایت منظوم در قالب مثنوی از آن ارائه دادهاند و روایت منثور آن را مولفی نامعلوم در سده نهم نوشته است. به جهت حضور شخصیتهای جادویی و پریان در این اثر، می توان آن را در زمره قصههای پریان طبقهبندی کرد. مسئله اصلی در این مقاله، مقایسه تطبیقی ریختشناسی پراپ با ساختار قصه های ایرانی است. هدف این پژوهش بررسی خویشکاری های دینی قصه است که مسلما در طبقه بندی پراپ وجود نداشته است. در حقیقت نوشتار موجود تلاش میکند تا ریختشناسی پراپ را در فضای قصهای ایرانی، بومی کند و شخصیتها و یاریگران دینی را تشخیص دهد. شیوه کار در این مقاله تحلیلی- تطبیقی است. نتیجه این مطالعه، تشخیص جلوه های خویشکاری دینی در قالب اعمالی چون دعا، نماز، نذر، روزه، شفاعت، شکر و سجده است. در این قصه، یاریگران از میان شخصیتهای مذهبی انتخاب شدهاند. حضرت علی(ع) و پیامبر اکرم(ص)، دو شخصیت دینی در این قصه هستند که مطابق طبقهبندی پراپ، در نقش یاریگر ایفای نقش می کنند.
کلمات کلیدی: کلید واژهها: قصه مهر و ماه, ریختشناسی, یاریگر مذهبی, خویشکاری دینی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1743942/