بررسی اثر تنش خشکی بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی توت فرنگی

به منظور بررسی واکنشهای فیزیولوژیکی توت فرنگی به شرایط خشکی آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه رقم توتفرنگی شامل ارقام کاماروزا، مرک و گاویوتا و سه تیمار آبیاری 25% و 50% و 75% ظرفیت مزرعه در سه تکرار و هر تیمار با دو واحد آزمایشی (دو گلدان در هر تیمار) در دانشکده کشاوزی دانشگاه کردستان به اجرا درآمد. در این آزمایش فاکتورهای فیزیولوژیکی شامل فتوسنتز (A) ، هدایت روزنهای (gs)، تعرق (E)، محتوای نسبی آب برگ (RWC%)، شاخص پایداری غشاء سلولی (MSI) و میزان کلروفیل اندازهگیری شدند. میزان فتوسنتز، هدایت روزنهای و تعرق در تمام ارقام در طی کاهش محتوای نسبی آب خاک کاهش یافت. کمترین میزان فتوسنتز، هدایت روزنهای و تعرق در شرایط تنش مربوط به رقم گاویوتا بود و بیشترین میزان آن مربوط به ارقام کاماروزا و مرک بود. محتوای نسبی آب برگ و پایداری غشاء سلولی نیز در تمام ارقام با کاهش محتوای آب خاک کاهش یافت. بعد از رفع تنش برگشت نسبتاً سریع فتوسنتز و تعرق در تمام ارقام روی داد ولی بیشترین میزان فتوسنتز و تعرق در این دوره مربوط به رقم مرک بود. در شرایط تنش شدید میزان کلروفیل کاهش یافت. در این شرایط رقم گاویوتا بالاترین میزان کلروفیل را داشت. یک روز بعد از رفع تنش بازیافت قابل توجهی در میزان کلروفیل مشاهده نشد.

Keywords:

توتفرنگی , تنش خشکی , فتوسنتز , هدایت روزنهای , کلروفیل