اثر محلول پاشی روغن ولک، دورمکس، جیبرلیک اسید و نیترات پتاسیم بر رشد رویشی و ویژگی های زایشی توت فرنگی رقم’مراک‘.

استفاده از مواد شیمیایی به منظور پیش رس کردن و تولید توت فرنگی در هوای آزاد مناطق گرم یا گلخانه در فصل پاییز و زمستان موفقیت هایی را در بر داشته است. در این پژوهش اثر محلول پاشی روغن ولک (2/5 و 5%) ، دورمکس (0/5 و 1%) ، جیبرلیک اسید ( 50 و 100 میلی گرم بر لیتر) و نیترات پتاسیم (1/5 و 3%) بر رشد رویشی و زایشی توت فرنگی رقم روز خنثی ’مراک‘ در شرایط نیمه گرمسیری داراب فارس مورد بررسی قرار گرفت. گیاهان دختری ریشه دار شده جوان در نیمه آبان ماه در گلدان کشت شده و پس از 2 هفته استقرار، تیمارها بر روی گیاهان به کار رفتند و برای مدت 3/5 ماه در فضای باز رشد داده شدند. نتایج نشان داد که تیمارهای نیترات پتاسیم سبب افزایش سطح برگ گیاهان، طول ریشه ها، تعداد گل ها و گل آذین ها گردید. همچنین دورمکس با غلظت % 1 طول دوره گلدهی را افزایش داد و سبب کاهش تعداد روندک های تولیدی گردید. روغن ولک در هر دو غلظت طول ریشه ها و تعداد فندقه میوه های اولیه و ثانویه را بهبود بخشید. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که مواد یاد شده، می توانند رشد رویشی و زایشی توت فرنگی را تحت تاثیر قرار دهند. در این آزمایش نیترات پتاسیم بهترین و بیشترین اثر را در رشد گیاه دارا بود.

Keywords:

تنظیم کننده های رشد , توت فرنگی , دورمکس , گلدهی