مسعود بختیار - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد مهندسی و مدیریت ساختدانشگاه آزاد دهاقان

صنعت بتن با تولید سالانه ۱۱ تا ۵/۱۱ میلیارد تن بتن به عنوانبزرگترین مصرف کننده منابع طبیعی در بین صنایع مختلف ، مطرح گردیده است . چراکه اجزای اصلی تشکیل دهنده بتن خود یا به عنوان منابع طبیعی و خام موجود در طبیعت مطرح می باشند و یا جهت تولید خود نیاز به مصالح اولیه و خام موجود در طبیعت دارند. هدف این مقاله ، بررسی راهکارهای استفاده منطقی و علمی از مصالحی است که سازگاز با محیط زیست بوده و به نوعی باعث جلوگیری از تخریب اکو سیستم می شود و در این بین ، بتن سبز تشریح و تبیین گردیده است .متاسفانه علیرغم تولیدات علمی مختلف در این راستا ، متولیان و کارفرمایان و سیاست گزاران و تصمیم گیران،کمتر به این مقوله پرداخته اند. در این پژوهش انواع مختلف بتن سبز حاصل از جایگزینی بخشی از سیمان با ضایعات و پسماندهای شهری، صنعتی و کشاورزی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است و ویژگی های زیست محیطی آن مورد بحث و بررسی قرار گرفته است . همچنین بتن های سبز مورد بررسی ، از منظر پایداری اقتصادی و زیست محیطی نیز ارزیابی شدهاند. نتایج بررسی های صورت گرفته نشان می دهد بسیاری از این مواد قابلیت جایگزینی ۲۰ و بیش از ۲۰ درصد از حجم سیمان در تولید بتن رادارا می باشند. این به معنای صرفه جویی حداقل هزار میلیونتنی سیمان در جهان در طول یک سال است.

بتن سبز، حفاظت از محیط زیست ، توسعه پایدار.