فاطمه خدام - دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان

امروزه گردشگری طبیعی با رویکرد رفاهی فرهنگی از مهمترین عوامل عمران نواحی ، فعالیتی ارزآور و متعادل کننده طبیعت به شمار می رود که موجب توسعه اقتصادی و اجتماعی در سطح یک منطقه می شود. وجود جاذبه هایی درمنطقه رینه ضرورت ایجاد مجموعه های گردشگری، تفریحی ، آب درمانی را مطرح می سازند. از سوی دیگر وجود معضلات زیست محیطی و آلودگی های ناشی از آن که برای زندگی مردمان حاکم گردیده است و پیامدهای جسمی و روحی آن، وجود مراکز درمانی با تمرکز بر استفاده از خواص درمانی پتانسیل های طبیعی سرزمین ایران، می تواند از بایدهای مطرح آن باشد. حال پرسش این است که اثرات گردشگری طبیعی و آب درمانی در توسعه پایدار مناطق شهری چگونه است ؟در فرضیه بیان می شود که مجموعه های فرهنگی گردشگری نیز در بهبود زیرساخت های شهری نقش بسزایی داشته و از این رو طراحی موثر آنها براساس استانداردها با رویکرد توسعه ، تاثیر زیادی بر بهبود زندگی خواهد داشت .از این رو به منظور دستیابی به اطلاعات مورد نیاز جهت انجام تحقیق ، از روشهای تحلیلی -پیمایشی و مطالعات میدانی استفاده شده است . هدف این پژوهش دستیابی به الگوهای توسعه پایدار در طراحی مجتمع های گردشگری و بهبود کیفیت زندگی افراد ساکن در شهر و شناخت نقاط قوت و توانمندی های سایت مورد نظر، شناخت و تحلیل مسائل و مشکلات مطرح در پژوهش است .

آب درمانی ،توسعه پایدار،زیر ساخت های شهری، گردشگری طبیعی ، منطقه رینه