محمد ابراهیم عفیفی - استادیار ژئومورفولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لارستان، لارستان، ایران

چکیده     عوامل طبیعی نقش بسزایی در مکان گزینی و نحوه پراکنش استقرارگاه های انسانی دارند، بعضی از این عوامل می توانند نقش موثرتری تسبت به سایر عوامل داشته باشند، که در این پژوهش به بررسی و ارزیابی استقرار سکونتگاه های شهری و روستایی بخش جویم در ارتباط با عوامل طبیعی پرداخته می شود.  پژوهش حاضر از نوع توصیفی – تحلیلی می باشد که برای بررسی معیار عوامل جغرافیای طبیعی و تاثیر آن در ساخت و ساز سکونتگاه ها در محدوده مورد مطالعه ابتدا ویژگی های جغرافیای طبیعی منطقه از قبیل شیب، زمین شناسی، گسل، خاک، اقلیم و هیدرولوژی و ... مورد مطالعه قرار داده شد و عوامل مذکور با استفاده از نرم افزار ARC GIS بصورت رقومی تهیه گردید و سپس با استفاده از مدل AHP وزن هر شاخص به دست آمد. نتایج بدست آمده بر اساس معیار و زیر معیارها نقشه پهنه بندی بخش جویم در سه کلاس مناسب، متوسط و نامناسب بدست آمد که با توجه به نتایج تحقیق تعداد ۵۹ (۷۹/۷۳) درصد سکونتگاه ها که دارای مساحتی ۱۰۸۰۴۰ کیلومتر (۵۶/۴۷) درصد می باشند در پهنه های مناسبی استقرار یافته اند و ۶۵۶۸۵ کیلومتر (۹/۲۰) درصد از مساحت بخش جویم که تعداد ۱۱ (۸۶/۱۴) درصد سکونتگاه ها می باشند در پهنه های متوسطی استقرار یافته اند و تعداد ۴ (۴۱/۵) درصد سکونتگاه ها که دارای مساحتی حدود ۱۷۶۱۰ کیلومتر (۲۰/۹) درصد می باشند در پهنه های نامناسبی استقرار یافته اند.

واژگان کلیدی: استقرار سکونتگاه ها, ژئومورفولوژی, GIS, بخش جویم