مقایسه اثرات برخی از تیمارهای بهبود دهنده کارایی بسته بندی در اتمسفر تعدیل یافته بر کیفیت پس از برداشت انگور رقم شاهرودی

انگور رقم شاهرودی به مدت 60 روز تحت شرایط بسته بندی در اتمسفر تعدیل یافته (MAP) و سه تیمار مختلف شامل افزودن بخار اتانول درون بسته ها (T1) ، استفاده از پیش تیمار گرمایی قبل از بسته بندی (T2) و بالا بردن درصد اکسیژن درون بسته ها (T3) در دمای 1 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 80-90% انبار شد. بسته هایی که هیچ تیماری دریافت نکردند و بسته هایی که به طور کامل مسدود نشدند به ترتیب به عنوان شاهد 2 و شاهد 1 در نظر گرفته شدند. نمونه برداری هر 15 روز یکبار انجام شد و ارزیابی های کیفی پس از 24 ساعت قرارگیری در دمای اتاق انجام شدند. نتایج بهدست آمده نشان داد که تا روز 45 هیچ آلودگی در نمونه های T3 دیده نشد این در حالی بود که در همان روز نمونه های T2 ،T1 و شاهد 2 میزان آلودگی بیشتری نسبت به شاهد 1 را نشان دادند. در روز 60 بالاترین میزان آلودگی به شاهد 2 و T3 اختصاص یافت و شاهد 1در رتبه دوم قرارگرفت در حالی که دو تیمار T1 و T2 کمترین میزان آلودگی را نشان دادند. بررسی ها نشان داد که اگر چه در طی 60 روز انبار سرد نمونه های T1 و T2 و T3 و شاهد 2 میزان قهوه ای شدن کمتری نسبت به شاهد 1 نشان دادند اما بهترین تیمار از این نظر، T3 بود. همچنین مشخص شد که این تیمار کمترین میزان آبکشیدگی دم خوشه را نیز به خود اختصاص داده است این در حالی بود که شاهد 2 و T1 میزان آبکشیدگی را نسبت به شاهد 1 کاهش و T2 آن را افزایش داد.

Keywords:

انگور شاهرودی , بسته بندی در اتمسفر تعدیل یافته , بخار اتانول , پیش تیمار گرمایی , اکسیژن افزایش یافته