بررسی تیمار قبل و پس از برداشت اسید سالیسیلیک بر کیفیت و عمر انباری انگور (Vitis vinifera L.) رقم بیدانه سفید

امروزه استفاده از ترکیبات طبیعی سازگار با گیاه، انسان و طبیعت جهت تولید و نگهداری محصولات کشاورزی افزایش قابل توجهی یافته و تمایل به استفاده از ترکیبات شیمیایی خطرناک روبه کاهش است. این تحقیق با هدف بررسی تأثیر اسید سالیسیلیک بر کیفیت و عمر انباری انگور رقم بیدانه سفید صورت گرفت. فاکتور های مورد بررسی شامل زمان کاربرد اسید سالیسیلیک و در سه مرحله محلولپاشی بوته ها سه هفته قبل از برداشت، غوطهوری در اسید سالیسیلیک بلافاصله بعد از برداشت و محلولپاشی بوته ها سه هفته قبل از برداشت به اضافه غوطه وری بعد ازبرداشت میوه ها و فاکتور دوم غلظت اسید سالیسیلیک اسید در چهار سطح 0 و 1 و 2 و 4 میلی مول در لیتر بود. صفات مورد بررسی شامل مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون، کاهش وزن میوه ها ، پوسیدگی قارچی، تازگی دم میوه و کیفیت ظاهری میوه بود که هر 15 روز یکبار اندازه گیری شد. کاربرد اسید سالیسیلیک نقش مهمی در حفظ کیفیت میوه و تازگی چوب خوشه داشت و باعث کاهش تلفات آب و پوسیدگی قارچی حبه ها شد. کاربرد پس از برداشت اسید سالیسیلیک (تیمار غوطه وری) با غلظت دو میلی مول در لیتر بیشترین تاثیر مثبت را بر حفظ کیفیت و کاهش پوسیدگی میوه ها داشت و عمر تجاری میوه را نسبت به تیمار شاهد افزایش داد. حفظ کیفیت ظاهری میوه می تواند ناشی از نقش مثبت اسید سالیسیلیک در کاهش فعالیتهای متابولیکی، کنترل پوسیدگی قارچی و به تبع آن افزایش عمر انباری میوه باشد.

Keywords:

اسید سالیسیلیک , انگور , عمر انباری , کیفیت میوه