محمدحسین آقائی - دانشجو کارشناسی رشته ادبیات دانشگاه پردیس فرهنگیان

زبان در هر کشوری، یکی از ستون های فرهنگ و هویت آن کشور است. در کنار زبان، توجه به دین، توجه به فرهنگ، توجه به آداب و سنن، توجه به تاریخ برای هر کشوری مهم است، اما آن مقوله ای که میتواند بگوید سطح دین شما در چه سطحی است، شما از چه فرهنگ و هنر و ادبی برخوردارید، یا هنرها و آئینها و سنن شما را به کشورهای دیگر معرفی بکند، آن، زبان کشور است. اگر زبان آن کشور زبانی قوی باشد و شاعران قوی و آثار طراز اول داشته باشد و در طول تاریخ این آثار و آن مفاخر، پایداری خود را حفظ کرده باشند و در تلاطمهای زبانی دچار فرسایشهای نو به نو نشده باشد، میتوان گفت آن زبان، یک زبان اصیل است.پژوهش حاضر به روش مروری کتابخانه ای انجام شده است که هدف از آن بررسی اهمیت ادبیات در جهان مدرن بود. نتایج پژوهش نشان می دهد که شما وقتی که زبانتان قوی باشد و این زبان قوی را به کشور دیگری صادر بکنید، درواقع فرهنگ خودتان و آداب و تمدن خودتان را صادر کرده اید.

ادبیات، فرهنگ، اجتماعی