سحر نظیف کار - دانشجوی دوره دکتری رشته مدیریت بازرگانی – رفتار سازمانی و منابع انسانیپردیس بین المللی ارس دانشگاه تهران

محرکهای فردی، سازمانی و محیطی متعددی بر توانمندسازی روانشناختی کارکنان اثر گذار است. یکی از مهم ترین عواملی که نقش مهمی در توانمندسازی روانشناختی کارکنان داشته و در زمره عوامل فردی دسته بندی می گردد، ویژگی های شخصیتی است که به عنوان ابعاد تفاوتهای فردی در تمایل نشان دادن الگوهای پایدار فکر، احساس و عمل تعریف می شود. مطالعه حاضر بااحصای مدلهای مرتبط با شخصیت و توانمندسازی روانشناختی و با استفاده از مدل ۵ عاملی شخصیت «NEO-FFI» کاستا و ۱ مک گری (۱۹۸۹) و مدل توانمندسازی روانشناختی وتن و کمرون (۱۹۹۸) به بررسی دیدگاه های دو سطح مدیران و کارکنان در مورد رابطه متغیرهای فردی و شخصیتی با توانمندسازی کارکنان در سازمان اداره کل تامین اجتماعی غرب تهران بزرگ پرداختهاست. در این مطالعه با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و با انجام آزمون های آماری مناسب، همچون آزمون همبستگی پیرسون و آزمون t دو نمونه ای مستقل، تجزیه تحلیل اطلاعات صورت پذیرفت و ارتباط معناداری متغیرها از منظر مدیران و کارکنان سازمان مورد مطالعه و سنجش قرار گرفت. نتایج حاکی از آن بود که ارتباط مستقیمی بین تفاوتهای فردی و شخصیتی کارکنان با توانمندسازی آنها از دیدگاه مدیران و خود کارکنان وجود دارد و مدیران با شناسایی ویژگی های شخصیتی کارکنان خود، به نحو بهتر و موثرتری می توانند در توانمندسازی کارکنان خود نقش داشته باشند.

توانمندسازی روانشناختی، تفاوتهای شخصیتی، سازمان، منابع انسانی، مدیران سازمان