ارزیابی واکنش برخی جمعیت های گونه آویشن دنایی (Thymus daenensis) به تنش شوری و خشکی در مرحله جوانه زنی بذر و گیاهچه

به منظور بررسی تاثیر تنش شوری و خشکی بر آویشن دنایی، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار و دو فاکتور شوری و خشکی هرکدام در 5 سطح روی سه جمعیت از مناطق آذربایجان غربی، اراک و گیلان انجام شد. صفات درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی، نسبت طول ریشه چه به ساقه چه (R/S) و وزن خشک گیاهچه ها اندازه گیری شدند. با توجه به نتایج بهدست آمده از این آزمایش، تنش خشکی به طور معنی داری شاخص های مذکور را کاهش داد ولی تنش شوری تأثیر کمتری داشت. اثر سطوح مختلف شوری و خشکی بر صفات مورد اندازه گیری در سطح 1% معنی دار بود. با افزایش سطح شوری و خشکی صفات درصد جوانه زنی، وزن خشک ریشه چه و ساقه چه، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و طول ساقه چه کاهش یافتند و فرایند جوانه زنی بذر در بین جمعیت ها و نوع تنش های مورد بررسی متفاوت بودند . به طور کلی جمعیت اراک دارای مقاومت بیشتری نسبت به آذربایجان غربی و گیلان بود.

Keywords:

تنش شوری , خشکی , جوانه زنی , طول ریشه چه , طول ساقه چه