زهرا قاسمآبادی کرمی رنجبر - دانشجوی دکتری فلسفه ی تعلیم و تربیت دانشگاه شاهد تهران

آموزش از راه دور عبارت است از نوعی فرایند آموزشی که در آن تمامی یا بیشتر آموزش از طریق یاددهنده نسبت به فرد یادگیرنده فارغ از زمان و مکان انجام می گیرد، بدین مضمون که تمامی یا بخشی از ارتباط بین آموزگاران و آموزنده ها از طریق یک رسانه مصنوعی، خواه الکترونیک، خواه چاپی صورت می پذیرد. امروزه دانشگاه ها باید افرادی را تربیت کنند که توانایی تجزیه و تحلیل اطلاعات و مهارت حل مساله، ارتباطی و فناورانه را داشته باشند، تا همراه با فناوری روز دنیا پیش بروند. هرچند ورود فناوری های رایانه ای به مراکز آموزشی و تاسیس مراکز آموزش از راه دور و دانشگاه های مجازی در کشور می تواند باعث پرورش چنین قابلیت هایی در دانشجویان باشد. اما به تنهایی موجب ایجاد یادگیری موثر نمی شود. تدوین اهداف آموزش از راه دور بدون در نظر گرفتن عوامل روانشناختی و پداگوژی و فلسفی نمی تواند ارتقای آموزشی و رشد فراگیران را در پی داشته باشد. لذا در این مقاله ابتدا به بررسی اهداف کلی آموزش از راه دور پرداخته می شود و هر یک از پارامترها مورد نقد فلسفی و بررسی پرداخته شده و امکان سنجی انها سنجیده می شود.

آموزش از را دور، دانشگاه مجازی، فناوری آموزشی، اهداف و اصول آموزش از راه دور، نقد فلسفی.