بررسی اثرات آللوپاتیک عصاره اندام های هوایی زعفران (Crocus Sativus L) بر جوانه زنی و رشد گیاه چه کاسنی (Cichorium intybus L.)

سالهاست زعفران کاران اثر منفی بقایای گیاهی زعفران بر محصول بعدی در تناوب را شناختهاند با این وجود اطلاعات کمی در مورد مواد آللوپاتیک زعفران بر سایر محصولات در تناوب وجود دارد. لذا در این مقاله به منظور مطالعه اثرات بازدارندگی اندام های گیاه زعفران بر بذور و گیاه چه گیاه کاسنی آزمایشی در محیط پتری دیش در سال 1389 در قالب طرح کاملاً تصادفی در 4 تکرار در آزمایشگاه گروه کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه انجام شد. تیمارهای اعمال شده در پنج غلظت شامل : ( 15 و 35 و 70 و 75) درصد حجمی به همراه آب مقطر به عنوان تیمار شاهد در نظر گرفته شد. سپس داده های حاصل با نرم افزار Minitab و Spss تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج بهدست آمده نشان داد که طول گیاه چه ، طول ساقه چه، طول ریشه چه، نسبت طول ریشه چه به ساقه چه و همینطور وزن گیاه چه در سطح 1% و 5% معنی دار گردیدند. و در سایر صفات از جمله درصد جوانه زنی، وزن ساقه چه، وزن ریشه چه، تفاوت معنی داری مشاهده نشد ودر جدول مقایسه میانگین ها اثر غلظت عصاره در تیمارها اختلاف معنی دار مشاهده شد .بطوریکه با افزایش مقدار غلظت شاهد کاهش رشد گیاه چه کاسنی نسبت به شاهد و بین تیمار بوده است که این نتایج می تواند ناشی از مواد آللوپاتیکی اندام هوایی گیاه زعفران باشد. با توجه به نتایج به دست آمده ومقایسه آنها با سایر تحقیقات و انجام تحقیقات دقیق ومنسجم تر می توان از اث رات و ترکیبات آللوپاتیکی این گیاه در کشاورزی پایدار بعنوان سموم علفکش استفاده نمود.

Keywords:

زعفران , مواد آللوپاتیک , کاسنی , اندام هوایی