رسانه ملی در کوران رقابت با انواع رسانه های نوین طبعا باید مبتنی بر تعریف دقیق خود از وضعیت مخاطبان سیاست های خود را تنظیم نماید. ایران معاصر بنا بر انبوهی از ادبیات تولیدشده در حوزه جامعه شناسی توسعه و جامعه شناسی تغییرات اجتماعی، محمل تغییراتی در نگرش و سبک زندگی بوده است. این تفاوت ها بیشتر خود را در طبقه متوسط جدید شهری به عنوان مهم ترین کنشگران اجتماعی و سیاسی ایران معاصر نشان می دهد. مقاله حاضر با بررسی نسبت این طبقه، به ویژه نسل های متاخر آن با انواع رسانه های نوین به بازشناسی ویژگی های فرهنگی و سیاسی طبقه متوسط جدید در ایران خواهد پرداخت. از طرفی به علت تغییر در معنا و کارکرد خانواده ها و تحولات جمعیتی و تحولات ارزشی در بخشی از نخبگان سیاسی، در روابط میان نسلی اختلالاتی به وجود آمده است که کاهش ارتباطات کلامی و گسست عاطفی، احساس آنومی سیاسی و اختلال در جامعه پذیری از آن جمله است. مقاله حاضر به سیاست گذاران رسانه ای کشور این امکان را خواهد داد تا با در دست داشتن تصویر واقع بینانه ای از وضعیت نگرشی و ویژگی های تاریخی و فرهنگی ایران در برنامه ریزی برای تامین برنامه ها یا تولید محتوا اقدام کنند.

طبقه متوسط جدید, تفاوت (یا گسست) نسلی, جامعه پذیری سیاسی, سیاست گذاری رسانه