پروین تاج بخش - دانشیارگروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور، تهران- ایران
مینا منفردی - دانش آموخته کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور، تهران - ایران

داستان نویسان با بهره جستن از ظرفیت های فرهنگ عامه مانند کنایه و مثل بر غنای آثار داستانی می افزایند و به متن جذابیتمی بخشند. با بررسی آنها میتوان به بازنمایی اندیشه، طرز رفتار و شیوه استدلال مردم یک جامعه پی برد. کنایات علاوه برجنبههنری کارکردهای زبانی دارند. این مقاله قصد دارد با روش توصیفی - تحلیلی به بررسی کنایات در داستان کوچه اقاقیا از راضیهتجار و خانه لهستانی ها از مرجان شیرمحمدی بپردازد. کنایات در این دو اثر دارای درونمایه های اجتماعی - فرهنگی است و زناناز آن برای اعتراض، هشدار، طعنه، تحقیر، توهین، تهدید، ریشخند و نفرین بهره می گیرند.

کنایات، کوچه اقاقیا، راضیه تجار، خانه لھستانی ھا، مرجان شیرمحمدی