مرتضی نقدی - کارشناسی ارشد الهیات (علوم قرآن و حدیث) دانشگاه پیام نور لواسان

دوره زمامداری حضرت علی (ع) با گماشتن نیروهای شایسته، کارآمد و صالح در مصادر امور و حکومت به دورانطلایی اسلام تبدیل شده بود. یقینا استقرار و دوام حکومت به ویژه با شاخصه های دینداری و عدالت، بدون کارگزارانشایسته عملی نخواهد بود. از اینرو، یکی از مقوله های مهم و مورد توجه جدی امام علی (ع)، کارگزاران حکومت بود.چگونگی گزینش و انتخاب این نیروها در مناصب گوناگون سیاسی، نظامی، مالی،قضایی و اداری، آشنا نمودن آنان بادستورالعمل های مدیریتی، شیوه زمامداری و رفتار با مردم، و نظارت بر عملکرد و مدیریت آنان به منظور حسن اجرایامور که به تامین امنیت جامعه، رضایت عمومی مردم، استحکام و ثبات حکومت منجر گردد، از مسایلی است که امام(ع) بدان ها پرداخته است. حضرت (ع) با این مبانی نظری سعی داشت تا مدلی از نظام مدیریت اسلامی را در زمانخویش اجرا نماید و برای آینده مسلمانان نیز معیارهای لازم و اصول کلی را ارائه دهد. در این مقاله کوشش میشودتا برنامه های اصلاحی امام علی (ع) درباره کارگزاران حکومت، به ویژه مواردی چون معیارهای انتخاب، توصیه ها ورهنمودهای مدیریتی، و سیاست های نظارتی و مراقبتی ایشان تحلیل و تبیین گردد.

جامعه، حکومت، اسلام، امام علی (ع)