سیده پگاه حسنین - دانشجوی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرج

دسته ای از عقود با عنوان عقود ناقله دین در قانون مدنی ما وجود دارند که این عقود شامل ۲ دسته از عقود می باشند ۱ ضمان نقل ۲حواله. و دسته دیگر از عقود که به آن ها عقود وثایق دین گفته می شود شامل ضمان ضم کفالت و عقد رهن می باشند. در بینحقوق دانان و فقهای امامیه و اهل سنت در خصوص ماهیت این عقود همواره اختلاف نظرهایی وجود داشته. قانون مدنی ایران باپذیرش نظر فقهای امامیه ضمان را به صورت نقل ذمه پذیرفته است در حالی که در قانون تجارت نشانه هایی از ضم ذمه دیده می شود.مسئله دیگری که همواره بین فقها و حقوق دانان در مورد آن اختلاف نظرهایی وجود دارد مسئله انتقال دین یا انتقال طلب یا تبدیلتعهد بودن عقود ضمان و حواله می باشد که این امر به مسئله سقوط تضمینات یا بقای تضمینات تسری یافته است. قانون مدنی نیز باانشاء مواد مربوط به این عقود باعث ایجاد اختلاف نظرات بیشتری شده است در این مقاله سعی شده که به بیان دیدگاه های مختلف وبدون موضع گیری در مورد آن ها بپردازد.

ضمان، حواله، تبدیل تعهد، انتقال دین