مریم کشاورز - لیسانس علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد فیروزاباد
علی رضایی نژاد - لیسانس علوم تربیتی دانشگاه پیام نور واحد فراشبند
اسما اکبری فراشبندی - لیسانس الهیات و معارف اسلامی دانشگاه پیام نور واحد فیروزآباد
فاطمه فقیهی - لیسانس علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان واحد زینب کبری کازرون
طاهره میرزانیا - لیسانس تربیت معلم قرآن دانشکده غیرانتفاعی معارف و قرآن واحد اصفهان

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای حل مسئله اجتماعی بر بهبود رفتارهای یادگیری دانش آموزان پایهپنجم ابتدایی در ناحیه ۳ شیراز میباشد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعهآماری شامل کلیه دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی ناحیه ۳ شیراز در سال تحصیلی ۱۴۰۱ - ۱۴۰۰ می باشد. حجم نمونه متشکلاز ۸۴ دانش آموز پایه پنجم ابتدایی (۲۹ نفر گروه آزمایش، ۲۵ نفر گروه کنترل) بود که به کمک روش تصادفی خوشه ایانتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات در این پژوهش شامل پرسشنامه استاندارد رفتارهای یادگیری مک درموت، گرین،فرانسیس و استات (۱۹۹۹) بود. در ابتدایی پژوهش از هر دو گروه آزمایش و کنترل پیش آزمون پرسشنامه رفتارهای یادگیریبه عمل آمد سپس گروه آزمایش به مدت جمعا ۱۸ جلسه آموزش مهارتهای حل مسئله اجتماعی را دریافت نمود در حالیکه گروه کنترل با روش مرسوم آموزش دید. در پایان، پس آزمون پرسشنامه رفتارهای یادگیری بر روی هر دو گروه انجامشد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از روشهای آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد، کجی و کشیدگی) و در بخش آماراستنباطی از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که میزان رفتارهای یادگیریدانش آموزان گروه آزمایش که با روش مهارتهای حل مسئله اجتماعی آموزش دیده بودند نسبت به گروه کنترل که با روشمرسوم، آموزش دیده بودند به طور معنی داری بالاتر بود. یافته های حاصل شده، بر اثربخشی آموزش مهارتهای حل مسئلهاجتماعی بر بهبود رفتارهای یادگیری دانش آموزان پایه پنجم مقطع ابتدایی تاکید کرد.

مهارت حل مسئله اجتماعی، رفتارهای یادگیری، دانش آموزان ابتدایی