مجید کرمانی - استادیار گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
محسن دولتی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران ، تهران، ایران
احمد جنیدی جعفری - استاد گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
روشنک رضایی کلانتری - استاد گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

زمینه و هدف: آلودگی هوا یکی ازعوامل مهم تهدید کننده سلامت انسان می باشد. کیفیت نامطلوب هوا باعث ایجاد آسیب های زیادی بر انسان و محیط زیست و اثرات بهداشتی مختلف می شود. از این رو مطالعه حاضر با هدف بررسی مقایسه ای شاخص بهداشت کیفیت هو (AQHI) و کاربردهای آن در کلانشهر تهران در سال های ۸۶ تا ۹۳ انجام شد.   روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی می باشد ابتدا اطلاعات ساعتی مربوط به چهار آلاینده معیار از اداره کل محیط زیست تهران و شرکت کنترل کیفیت هوا جمع آوری گردید .سپس به وسیله معیار های سازمان جهانی بهداشت اعتبار سنجی گردید و با توجه به دستورالعمل ها، شاخص بهداشت کیفیت هوا محاسبه شد و بر مبنای جداول استاندارد کیفیت بهداشتی هوا در گروه های خطر کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد طبقه بندی گردید.   یافته ها: نتایج نشان داد که بر اساس شاخص بهداشت کیفیت هوا میزان آلودگی هوا در شهر تهران در وضعیت نا مناسبی قرار دارد و بر این اساس طی سالهای   ۹۳-۸۶ به ترتیب در  ۹۵ % ، ۹۲ % ، ۷۳ % ، ۶۵ % ، ۵۷ % ، ۶۵ % ،۵۲ % و  ۴۶%  از روز ها کیفیت هوا از حد استاندارد تجاوز کرده است که شامل مجموع سطح خطر زیاد و سطح خطر خیلی زیاد می باشد.   نتیجه گیری: در نتیجه با توجه به میزان بالای آلودگی هوا و خطرات ناشی از آن، بایستی برنامه ریزی و مدیریت مناسبی در بخش بهداشت و محیط زیست جهت کنترل و کاهش آلودگی هوا صورت گیرد.

آلودگی هوا, شاخص بهداشت کیفیت هوا, کلانشهر تهران