بررسی آپریا در محاوره های تعریفی افلاطون
عنوان مقاله: بررسی آپریا در محاوره های تعریفی افلاطون
شناسه ملی مقاله: JR_JOP-12-2_001
منتشر شده در در سال 1393
شناسه ملی مقاله: JR_JOP-12-2_001
منتشر شده در در سال 1393
مشخصات نویسندگان مقاله:
ملیحه ابویی مهریزی
خلاصه مقاله:
ملیحه ابویی مهریزی
مقاله حاضر به بررسی این مطلب می پردازد که چرا افلاطون در محاوره های تعریفی در نهایت به پرسش طرح شده پاسخ قطعی ارائه نمی دهد و به اصطلاح این محاورات به آپریا ختم می شوند. به این منظور نخست ریشهشناسی این کلمه را مورد بررسی قرار می دهیم که بنا بر آن مشخص میشود آپریا به معنای دشواری است که شخصیتهای ترسیم شده در محاورات در پیدا کردن پاسخ پرسش مطرح شده، بدان دچار میشوند و در دست یابی به پاسخ نهایی راه به جایی نمی برند. سپس، به طور اجمالی بررسی می شود که آیا آپریا نتیجه شیوه بکار گرفته شده، النخس، در این گروه از محاورات است یا خیر. در ادامه، امکان های متعددی در رابطه با تفسیر آپریا طرح میشود و مورد بررسی قرار میگیرد. سرانجام، در تحلیل نهایی بیان میشود که این وضعیت انعکاسی است از وضعیت فکری و فلسفی یونان که افلاطون آن را در محاورههای تعریفی منعکس میکند.
کلمات کلیدی: آپریا, النخس, تعریف, لوگوس
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1749091/