غده صنوبری دکارت: مقری برای روح
عنوان مقاله: غده صنوبری دکارت: مقری برای روح
شناسه ملی مقاله: JR_JOP-12-1_002
منتشر شده در در سال 1393
شناسه ملی مقاله: JR_JOP-12-1_002
منتشر شده در در سال 1393
مشخصات نویسندگان مقاله:
علی افضلی - دانشیار موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران
زهره عبد خدائی - دانشجوی دکتری فلسفه تطبیقی دانشگاه علامه طباطبائی
خلاصه مقاله:
علی افضلی - دانشیار موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران
زهره عبد خدائی - دانشجوی دکتری فلسفه تطبیقی دانشگاه علامه طباطبائی
تبیین رابطه نفس و بدن از مهمترین دلمشغولیهای فلاسفه دوآلیست می باشد. گرچه خاستگاه تفکر دوآلیسم به افلاطون بازمی گردد، اما رنه دکارت فیلسوف فرانسوی نیز نقش بهسزائی در تبیین، گسترش و شاید بتوان گفت در ترمیم و یا تصحیح این نظریه ایفا نموده است تا آنجا که گاه نظریه دوآلیسم به نظریه افلاطونی- دکارتی شهرت دارد. مهمترین چالش دکارت در این موضوع، نحوه ارتباط نفس با بدن است. دکارت غده صنوبری را که عضو کوچکی بوده و در مرکز مغز قرار دارد، به عنوان مقر اصلی نفس و مکانی که در آن همه افکار ما شکل میگیرند، معرفی میکند. این نوشتار در پی تتبع پیرامون جایگاه و نقش غده صنوبری در فلسفه دکارت میباشد.
کلمات کلیدی: غده صنوبری, دکارت, نفس و بدن, دوآلیسم, نفس
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1749236/