علیرضا آقایوسفی - استادیار گروه روان شناسی، دانشگاه پیام نور، واحد قم

در این مقاله ضمن مروری بر تلاش های پیشین برای استقرار روان شناسی اسلامی، با نگرشی نوین، نخست به روشن سازی موضع روان شناسی اسلامی آینده نسبت به دانش آزمایشی پرداخته و ضمن تایید آن، پایه های فلسفی الگوی روان شناسی اسلامی را مورد بررسی قرار داده و در پایان، چارچوب های فلسفی چنین الگویی ارایه شده اند. این مقاله نشان می دهد که روان شناسی اسلامی می تواند پایه ای آزمایشی داشته و روش شناسی آن را بپذیرد و در عین حال، از بنیادهای فلسفه ی اسلامی سود جوید. انسان را در یک چارچوب معین آزاد بداند، محتوای روانی را شامل پدیده های سرشتی (فطری) و آموخته بداند، نگرشی خوش بینانه به انسان داشته باشد، موجود زنده را فعال و هدفمند فرض کند، تبیین های آزمایشی را به عنوان حلقه ای در میانه ی پیوستار معلول-علت اولیه ارایه کند، ارزش های خود را از اسلام دریافت کند و هدفش کمک به موجود زنده برای خودشکوفایی به معنای اسلامی (زندگی در چارچوب ارزش های الهی) است.

الگو., دانش آزمایشی, روان شناسی اسلامی, روش علمی, علم