بررسی رابطه میزان مصرف آب و عملکرد گوجه فرنگی در استان مازندران

به منظور بررسی تاثیر کم آبیاری بر عملکرد گوجه فرنگی، تعیین تابع تولید و بازده مصرف آب، آزمایشی بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی، در سه تکرار و به مدت دو سال بر روی گوجه فرنگی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بایع­کلاء (نکاء) اجرا شد. تیمارهای آبیاری پس از انتقال نشاء گوجه فرنگی  بر اساس ۱I، ۲I، ۳I، ۴I، ۵I و ۴ I(به ترتیب ۰ (بدون آبیاری) ، ۲۰، ۴۰، ۶۰، ۸۰ و ۱۰۰ درصد نیاز آبی) اجرا گردید. نتایج نشان داد که تیمار I۱ (بدون آبیاری) و I۶ (۱۰۰ درصد نیاز آبی) به ترتیب دارای کمترین و بیشترین عملکرد در هکتار می­باشند. بازدهی مصرف آب در تیمار ۱۰۰ درصد نیاز آبی از دیگر تیمارهای آبیاری بیشتر از بود. و همچنین حداکثر محصول گوجه فرنگی با تامین کامل نیاز آبی گیاه اتفاق می­افتد. لذا، تیمار ۱۰۰ درصد نیاز آبی با مقدار ۵۶۳۵ مترمکعب آب در هکتار و تولید ۴۵۰۲۰ کیلوگرم گوجه فرنگی در هکتار از سایر تیمارها برتری داشته که برای مناطقی که محدودیت منابع آبی وجود نداشته باشد، برای حصول حداکثر عملکرد قابل توصیه به کشاورزان می­باشد. مقدار بازده مصرف آب (WUE) و بازده مصرف آب آبیاری (IWUE) به ترتیب بین ۹/۲-۵ و ۱۴/۶-۹/۲ کیلوگرم بر مترمکعب بدست آمد. متوسط دو ساله فاکتور عکس العمل محصول (Ky) برای گوجه فرنگی در منطقه مورد نظر ۱/۱۸ تعیین شد.

Keywords:

بازده مصرف آب , کم آبیاری , فاکتور عکس العمل