سیده مریم پورموسوی - دانشجوی دکترا، مشاوره، دانشگاه آزاد، واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران
مهدی عربزاده - گروه روانشناسی تربیتی. دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی. دانشگاه خوارزمی. کرج. ایران
زینب شیرازی منش - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه پیام نور، واحد کیش، کیش، ایران
کیمیا بهارلو - گروه روانشناسی ، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

هدف از این پژوهش، بررسی تجارب مادرانی است که فرزندانشان از آموزش مجازی در دوران کرونا بهره برده اند. روش انجام پژوهش کیفی و از نوع پدیدارشناسی است. جامعه پژوهش تمامی مادران دارای فرزند مقطع تحصیلی ابتدایی در شهر تهران می باشند که به روش نمونه گیری هدفمند ۱۸ نفر از این مادران در پژوهش شرکت کرده اند. به منظور بررسی تجربه زیسته مادران، از مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شد و تجزیه و تحلیل داده ها با تحلیل محتوای موضوعی انجام گرفت. یافته های پژوهش در چهار دسته، چالش های آموزش آنلاین (اقتصادی، زیرساختی، خانوادگی، آموزشی و تعهد حرفه ای)، معایب آموزش برخط (تکنولوژی، تحصیلی و روان شناختی)، مزایای آموزش مجازی (خانوادگی، فردی) و راهکارهای ارائه شده (تعاملی و آموزشی) حاصل شد. نتایج نشان داد، آموزش مجازی زیرساخت های لازم جهت آموزش کامل و مناسب را نداشته و بهتر است راهکارها و بسترهای مناسب را برای این نوع آموزش فراهم سازند و از خانواده ها نیز در ارتقای آموزش بهره لازم را ببرند.

پاندمی کرونا, تجربه زیسته, چالش های آموزش آنلاین, مادران دارای فرزند دوره ابتدایی