پریسا رضازاده کهنه شهری - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد سلماس، آموزگار آموزش و پرورش شهرارومیه
سمیرا رضازاده کهنه شهری - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد سلماس، آموزگار آموزش و پرورش شهرسلماس
زیبا قادری - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد سلماس، آموزگار آموزش و پرورش شهرسلماس

امروزه آموزش های الکترونیکی درحال جایگزینی با شیوه های سنتی است . از طرفی تحقیقات نشان داده که آموزش های الکترونیکی نیز دارای محدودیت های خاص خود هستند و نمی توانند کاملا جایگزین آموزش سنتی شوند. بنابراین با وجود مزایا و معایب هر دو، متخصصان امور آموزشی سعی می کنند، روش های مختلف را با هم ترکیب کنند و معتقدند که یادگیری ترکیبی ، یک رویکرد اثربخش برای حل این مشکلات است . هدف مقاله حاضر واکاوی نقش یادگیری ترکیبی در نظام آموزشی نوین بود. این مقاله از نوع مروری است . جهت گردآوری اطالعات از موتورهای جستجوگر و پایگاه دادههای معتبر از جمله Scholar Google،Direct Science،Noormags ، Magiran و غیره، مطالعات کتابخانه ای و جستجو در کتب و مقالات منتشره، استفاده شده است . که در طی این فرآیند ۱۹۷ منبع مرتبط ، در بازه زمانی ۲۰۱۹-۲۰۲۳ یافت شد و از ۲۱ منبع استفاده گردید. یادگیری ترکیبی با داشتن مزیت های هر دو رویکرد آموزش(سنتی و الکترونیکی ) یک رویکرد موثر برای افزایش اثربخشی یادگیری، سهولت دسترسی به مواد آموزشی و افزایش اثربخشی هزینه ها می باشد. همچنین به دلیل ارایه فرصت های مختلف به منظور یادگیری، موجب آن می شود که در کنار افزایش جذابیت آموزش، به تفاوت های فردی فراگیران نیز به طور مناسبی توجه شود، زیرا همه افراد به یک شیوه یاد نمی گیرند و به همین دلیل استفاده از روش های مختلف برای آموزش ضروری به نظر می رسد. با توجه به یافته های مطالعه ، شیوه ترکیبی در آموزش، آزادی عمل وسیع تری را در بهره مندی از محیط های آموزشی در اختیار کارشناسان آموزشی قرار می دهد و از این طریق موجب توسعه و بهبود آموزش و یادگیری می گردد؛ لذا توصیه می گردد اساتید از این روش هم در آموزش خود استفاده نمایند.

یادگیری ترکیبی ، یادگیری الکترونیکی ، نظام آموزشی نوین ، کرونا، دانش آموزان