فاطمه ایمانی چتابی - کارشناسی ارشد حقوق تجارت بین الملل دانشگاه ازاد اسلامی تهران مرکز

در قوانین ایران برای اجرای آرای داوری خارجی و بین المللی مقررات خاصی وضع نشده است . با وجود این با تعمیم مقررات مربوط به اجرای آرای دادگاههای خارجی در تئوری, امکان اجرای آرای داوری خارجی وجود دارد. بررسی نظامهای مختلف حقوقی نشان می دهد که اجرای آرای داوری خارجی در صورت وجود یک پیمان بین المللی قابل اعمال بر اساس آن به عمل می آید، ولی در فقدان چنین پیمانی یا در فرض سکوت آن نسبت به برخی ار جنبه های رسیدگی اجرایی ، اجرای رای بر اساس رژیم ملی مربوط به اجرای آرای داوری خواهد بود .در مورد اجرای آرای داوری بین الملی , قانون داوری تجاری بین المللی در سال ۱۳۷۶ با نواقص فراوان, از جمله قابل اجرا دانستن آرایی که فقط طبق همین قانون صادر شده باشد, به تصویب رسیده است . این قانون خلاء قانونگذاری را پر کرده است , ولی مشکل اجرای آرای داوری تجاری بین المللی را حل ننموده است . اگر قرار بر حل مشکل باشد, باید موانع قانونی (قانون اساسی و قانون عادی) مرتفع شود و پیوستن به معاهدات بین المللی به شناسایی و اجرای آرای داوری خارجی و بین المللی مورد توجه قرار گیرد . در این مبحث در ابتدا به بررسی کنواسیون نیویورک خواهیم پرداخت و سپس به قوانین ایران می پردازیم .

داوری بین المللی ، پیمان بین المللی ، اجرا آرا ، معاهدات ،کنوانسیون نیویورک