بهزاد رسولزاده - استادیار گروه روانشناسی، دانشکده گروه علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
نگین حسنی داودنژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

دیابت شایع ترین بیماری مزمن متابولیک است که منجر به کاهش بهزیستی روانشناختی بیماران می شود. لذا پژوهش حاضر با هدف رابطه شفقت خود و بهزیستی روانشناختی بیماران مبتلا به دیابت انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری این پژوهش را تمامی بیماران مبتلا به دیابت شهر رشت در سال ۱۴۰۱ تشکیل دادند و از این تعداد ۲۰۰ بیمار مبتلا به دیابت به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به پرسشنامه ی شفقت خود-فرم کوتاه ریس و همکاران (۲۰۱۱) و مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف (۱۹۸۹) پاسخ دادند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین شفقت خود و بهزیستی روانشناختی رابطه مثبت و معنادار (p<۰/۰۵) وجود داشت. بنابراین، نتایج مطالعه حاضر نشان داد شفقت خود در بهزیستی روانشناختی در بیماران دیابتی موثر است.

شفقت خود، بهزیستی روانشناختی، دیابت