بهزاد رسول زاده - استادیار گروه علوم تربیتی ، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

اضطراب به منزله بخشی از زندگی هر انسان، در همه افراد به حدی اعتدال آمیز وجود دارد و این حد، به عنوان پاسخی سازی یافته تلقی میشود، اما تا جایی که به اضطراب مرضی تبدیل نشود. اضطراب را میتوان پاسخی انطباقی و بهنجار در برابر تهدید تلقی کرد که ارگانیسم را برای گریز یا ستیز آماده میکند. برخی از افراد تقریبا در مورد هر چیزی مضطرب و نگران به نظر میرسند؛ اینگونه افراد را میتوان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر طبقه بندی کرد.پنجمین راهنمای تشخیصی و آماری اختلال-های روانی، پنج نوع اصلی اختلالهای اضطرابی را مشخص میکند که به عنوان اختلال وحشت زدگی، گذر هراسی، هراس اختصاصی، اختلال اضطراب فراگیر، و اختلال اضطراب اجتماعی، طبقه بندی میشوند .اختلال اضطراب فراگیر یکی از شایعترین اختلالات روانپزشکی است که در پنجمین راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، با اضطراب و نگرانی شدید در مورد چندین رویداد یا فعالیت همراه است. هدف پژوهش حاضر پاسخگویی به این سوال میباشد که آیا بین تحریفهای شناختی در بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر و افراد سالم تفاوت معناداری وجود دارد؟ این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع مقایسه ای بوده و جامعه آماری آن ۱۰۰ نفر از بیماران مبتلابه اختلال اضطراب فراگیر در شهر سیاهکل و دیلمان بودند. ابزار مورد استفاده در پژوهش شامل پرسشنامه تحریف شناختی (الیس، (۱۹۹۸ بود. به منظور تحلیل داده ها از نرم افزار spss و آزمون تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که بین افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر و افراد سالم در زمینه تحریف های شناختی تفاوت معنادار وجود دارد. از یافته های این پژوهش می توان در زمینه طراحی پروتکل های درمانی مراکز روانشناسی و کلینیک ها برای افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر استفاده نمود.

تحریفهای شناختی، اضطراب فراگیر