محمد طحان - دانشجوی دکتری تخصصی، گروه روان شناسی و آموزش کودکان استثنائی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
حمیدرضا صحراگرد - دانشجوی کارشناسی، گروه پرستاری، واحد قائنات، دانشگاه آزاد اسلامی، قائنات، ایران

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی روان درمانی انگیزشی بر کیفیت زناشویی و صمیمیت در زوجین متقاضی طلاق انجام شد. روش پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری تحقیق را کلیه زوجین متقاضی طلاق مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر قائنات در سال ۱۴۰۱ تشکیل دادند که به روش نمونه گیری دردسترس و داوطلبانه، تعداد ۲۰ زوج به عنوان نمونه تحقیق انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه ۱۰ زوج) جایگزین شدند. گروه آزمایش تحت ۸ جلسه ۹۰) ذقیقه ای) آموزش روان درمانی انگیزشی (صاحبدل، (۱۳۹۸ قرار گرفتند و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. ابزار پژوهش شاخص کیفیت زناشویی باسبی و همکاران (۱۹۹۵) و پرسشنامه صمیمت تامسون و واکر (۱۹۸۳) بود که در پیش آزمون و پس آزمون توسط آزمودنی ها تکمیل شد. داده های جمع آوری شده با نرم افزار SPSS و تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد آموزش روان درمانی انگیزشی بر بهبود کیفیت زناشویی و صمیمیت عاطفی در زوجین متقاضی طلاق موثر است(.(P < ۰/۰۵ با توجه به نتایج پژوهش حاضر آموزش روان درمانی انگیزشی بر کیفیت زناشویی و صمیمیت عاطفی در زوجین متقاضی طلاق موثر است لذا می تواند به عنوان یک روش درمانی در زوجین با مشکلات زناشویی مورد استفاده قرار گیرد.

روان درمانی انگیزشی، صمیمیت عاطفی، کیفیت زندگی