موسی جاودان - دکتری روانشناسی، دانشیار دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
زهرا امینی - دانشجوی دکتری مشاوره، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران

زمینه: بر پایه آمار ثبت احوال کشور در بهار سال ۱۴۰۱ در کل کشور ۱۴۲۲۹۸ ازدواج و ۴۴۱۵۹ طلاق به ثبت رسیده است که تهران بیشترین آمار را به خود اختصاص داده است و پس از آن خراسان رضوی و فارساحتمالا، منجر به افزایش مشکلات رفتاری در فرزندان طلاق شده است. علاوه بر این، از هر دو نوجوان ایرانی که والدین بیولوژیکی آنها طلاق گرفته، جدا شده یا فوت کردهاند، یک نفر دارای اختلال روانپزشکی است. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین طلاق و پیامدهای سلامت روان، بهویژه افسردگی، اضطراب و افکار خودکشی در میان نوجوانان ایرانی بود.روش: یک مطالعه مقطعی که بین فروردین تا خرداد ۱۴۰۱ انجام شد، ۱۸۱۰ نوجوان ۱۴ تا ۱۷ ساله را با استفاده از روش تصادفی سازی ساده برای انتخاب مدارس مورد مطالعه قرار داد. بر اساس فهرست وزارت آموزشوپرورش، تعداد متناسبی از مدارس از هر یک از پنج منطقه از شیراز انتخاب شد. درمجموع ۱۶ مدرسه شرکت کردند.یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان ۱۵/۴۲ ۱/۱۴ سال بود که ۵۳/۳ درصد آنها زن بودند. پس از تعدیل متغیرهای کمکی (سن، جنس و شاخص شلوغی خانه)، نتایج نشان داد که نوجوانانی که والدینشان از هم جدا شده اند، ترس اجتماعی بیشتری داشتند (بتای استاندارد (SB = ۰.۲۷۰) و اجتناب (SB = ۰.۱۸۸)، افسردگی (SB = ۰.۰۴۵)، و افکار خودکشی ( SB = (۰.۳۷۰ بالاتری داشتند.نتیجهگیری: یافته های این پژوهش نشان میدهد که نوجوانان دارای والدین مطلقه ترس و اجتناب اجتماعی، افسردگی و افکار خودکشی بالاتری دارند که نیاز به برنامه های پیشگیری کافی برای حمایت از کودکان و والدین را در این دوره دشوار هیجانی نشان میدهد.

افسردگی، اضطراب، افکار خودکشی، طلاق، نوجوانان