هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر آموزش مفاهیم نظریه انتخاب به شیوه گروهی بر افزایش صمیمیت زناشویی زنان انجام گرفت. روش: روش این پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه پژوهش حاضر را ۲۴ زن از زنان مراجعه کننده به یکی از خانه­های سلامت منطقه ۷ شهر تشکیل دادند که به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. متغیر وابسته در این پژوهش صمیمیت زناشویی بود که با مقیاس صمیمیت زناشویی، ارزیابی گردید. متغیر مستقل نیز آموزش مفاهیم نظریه انتخاب بود که طی ۷ جلسه به گروه آزمایش آموزش داده شد. به منظور بررسی فرضیه­های پژوهش از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته­ها: پس از تعدیل نمره های پیش آزمون، اختلاف معنی داری بین آزمودنی­های (۶۴۷/۰=۲ƞ Partial ۰۵/۰˂p، ۵۳۰/۳۸=(۱،۲۱)F) دوگروه وجود داشت و نمره­های میانگین تعدیل شده نشان داد که صمیمیت زناشویی گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه پس از اجرای متغیر مستقل افزایش یافته است. بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، کاهش کنترل همسر،  استفاده کمتر از عادات مخرب خصلت کنترل گری، توجه بیشتر به کنترل رفتار خود،  استفاده از عادات مهرورزی، آگاهی دادن به همسران در مورد شدت نیازهای آنان و ایجاد حس مسئولیت در افراد برای ارضای نیازهای خود می تواند نقش مهمی در ایجاد و بهبود روابط صمیمانه داشته باشد.

نظریه انتخاب, آموزش گروهی, صمیمیت زناشویی