مصطفی موحدی نیا - دکتری معماری و طراحی شهری، استادیارگروه معماری، دانشکده هنر و معماری صبا، دانشگاه شهید باهنر کرمان.
محمدرضا خدابخشی - کارشناسی ارشد مرمت شهری، دانشگاه علم و صنعت، دانشکده معماری و شهرسازی، تهران، ایران.

صنعت گردشگری امروزه از اهمیت فوق العاده ای برخوردار شده است و به دلیل مزایایی که دارد توجه اغلب دولت ها و مسئولان ملی و محلی را به خود جلب کرده است. پایداری در گردشگری شهری، مستلزم توجه نظام مند به ابعاد فنی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، تاریخی و زیست محیطی است تا استفاده از جاذبه هایگردشگری، مطابق با نیاز امروز و حفظ و ماندگاری این منابع برای آیندگان باشد. هدف تحقیق، تحلیل فضاییشاخص های توسعه گردشگری شهر اصفهان در راستای توسعه پایدار می باشد. روش تحقیق، توصیفی -تحلیلی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS و تکنیک های WSA و WASPAS می باشد. نتایجتحقیق نشان می دهد که، منطقه ۷ شهر اصفهان با مقدار مجموع وزنی ۱.۳۸۵ ، منطقه ۳ با مقدار مجموع وزنی ۱.۲۴۷ و منطقه ۴ با مقدار مجموع وزنی ۰.۹۵۵ درجایگاه های اول تا سوم از نظر توسعه گردشگری شهر اصفهان قرار گرفته اند. بر همین اساس مناطق ۱۴ ، ۵ و ۱۰ به ترتیب با ۰.۶۵۱، ۰.۶۳۹ و ۰.۴۷۴ در جایگاه های اخر قرار گرفته اند.

تحلیل فضایی، گردشگری، توسعه پایدار، WSA - WASPAS ، .GIS