وحید قربانی - دانشجوی کارشناسی ارشد آینده پژوهی دفاعی دانشگاه فرماندهی و ستاد آجا

زمینه و هدف: توانمندسازی قدرت بخشیدن و کمک به افراد سازمان است تا احساس اعتماد به نفس خود رابهبود، بر ناتوانی یا درماندگی چیره شوند و در افراد شور و شوق فعالیت ایجاد و انگیزه های درونی آنان را برایانجام دادن وظایف شغلی مهیا نمایند. لذا تحقیق حاضر با هدف تعیین تاثیر عوامل سازمانی بر توانمندسازیکارکنان نزاجا با نقش تعدیل گری عام فردی انجام پذیرفت.روش: نوع تحقیق حاضر از لحاظ هدف مورد بررسی، کااربردی و از لحاظ روش نیاز توصیفی- پیمایشی در جامعه آماری کارکنان دانشگاه افسری امام علی (ع) نزاجا در سال ۱۳۹۹ می باشد . نمونه گیری باا استفاده ازفرمول کوکران به روش تصادفی طبقه ای به طور متناسب انتخاب و تعداد ۱۰۳ پرسشنامه که با مقیاس ۵ گزینه ایلیکرت تنظیم شده بودند، توزیع و در تحلیل استفاده گردید. در تحلیل با نرم افزار SmartPLS استفاده شد.یافته ها: عوامل فردی با ضریب مسیر ۱۴۴ / ۰ بر توانمندسازی کارکنان نزاجا به صورت ضعیف، عوامل سازمانیبا ضریب مسیر ۴۹۳ / ۰ بر توانمندسازی کارکنان نزاجا به صورت متوسط و در صورت استفاده از عوامل فردی بهعنوان عامل تعدیلگر، عوامل سازمانی با ضریب مسیر ۶۹۱ / ۰ توانمندسازی کارکنان نزاجا را تعدیل و ضریبمسیر را در حد قابل توجهی به سطح مطلوب برساند.نتایج: تعدیل گری عوامل فردی موجب گردید که عوامل سازمانی با کفایت لازم تحقق یافته و انجام با کفایتعوامل سازمانی نشان دهنده کارآمدی کارکنان بوده و منجر به افزایش توانمندی کارکنان و بهره وری در نیرویزمینی ا.ج.ا.ایران می گردد.

توانمندسازی کارکنان، عوام سازمانی، عام فردی، کارکنان نزاجا